جمیڑیءِ روکپت

          نہ زاناں  مروچی من پرچے وت ءَ را مونجا ءُ ملور حیال کناں  کہ منی چمانی تہ ءَ جمڑی ءِ روکپت ھم مونجا ءُ ملور انت…

            من وتی مونجائی ءُ ملوری ءِ سبباں  زانت نہ کناں  بلے ھمنکس زاناں  چوکہ منی وجود ءِ بیھءُ بنیات ءِ تہ ءَ چیزے سُر اِتگ، بے جاگہ بوتگ کہ نوں  من وتی پکرانی تہ ءَ اے مونجائی ءُ ملوری ءَ مارگ ءَ اوں ، ھنچش چوکہ دنتانے کرار کرار سُراِیت ءُ بے جاہ بہ بیت تو مردم ءِ تہ ءَ یک تکانسر ے پاد کئیت ءُ مردم یک جاھے نشت نہ کنت، ھمے مارشت من ءَ نوں  وتی وجود ءِ بے جاگہہ بُوگ ءِ تہ ءَ تورگ ءَ انت کہ من وتی درائیں  عمر ھمے پٹ ءُ پول ءِ تہ ءَ گوازینتگ کہ منی وجود ءِ بیھ ءَ بنیات ءِ تہ ءَ آ کجام شے ءُ چیز ات کہ من ءَ بے جار ات ءُ بے تب کنان ات ءُ پرچے کنان ات؟

            ءُ وھدیکہ من دم برت ءُ من ءَ ھچ سبب ءُ وجہ ءِ نظر نہ یات کہ من پرچے مونجا ءُ ملور آں  تو من چپ کرت ءُ نشت کہ ھر چیزے کہ کئیت چو زر ءِ چولان منی شعور ءِ تیاب ءَ بیت کہ پدا آئرا المی روگی ات، ھمنکس گیش کہ من وت ءَ را گوں  وتی یات ءُ فکران یکے کرت چاراِت من ءَ توراِت کہ من پہ وت ءَ وت جنجال پاد کنگ ءَ اوں ، چی ءَ کہ منی حیال ءُ پکر اچ منی شعور ءَ جتا نہ اتاں ، بلکنا منی وجود ءِ بہراِتاں  ءُ وھدے من آیانی سر ءَ پکر کرت تو من چو بزاں  آیان یک جتائیں  ھند ءُ جاھے دات کہ آ چو سیائیں  شپ ءَ منی شعور ءِ پشت ءَ ساڑی اوشتاتاں  ءُ دور نہ بوتاں …

            …بلے باز وھداں  من ءَ وت خبر نہ کپت کہ اے پکر چہ کجا چست باں  کہ من مونجا ءُ ملور باں ؟

            ءُ وھدیکہ چشین روچے بیت تو من چپ ءُ حاموش ننداں  ءُ چاران کہ چہ منی شعور ءِ تہار ءُ سیائیں  کنڈاں  چہ کجا یک حیالے بیت کہ من بزاناں  کہ اے حیال من ءَ مونجا ءُ ملور کنان انت؟

            پمیشا مروچیگیں  دیگر ءُ شام ءَ تیاب ءِ سر ءَ نندوک من چارگ ءَ اوں  کہ منی پیم ءَ  کپوکیں  روچ ھم مونجا ءُ ملور انت چو کہ مروچی روچ ءَ ھم خبر مہ بیت کہ ایشی پرچے مونجا ءُ ملور انت؟

            ءُ پدا من ءَ مسز ڈروس لینگ ءِ حیال کئیت چوکہ مسز ڈروس لینگ چو میر مولاداد، چو عابدہ ءَ چو داد جان ءُ شاکر ریسٹ ہائوس ءِ تہ ءَ مئے ٹولی ءِ یک المیں  بہرے بہ بیت!

            پمیشا چہ وتی جند ءِ مونجا ءُ ملوری ءَ بیزار من مسز ڈروس لینگ ءِ چمانی تہ ءَ جمڑی ءِ روکپت ءَ چاران بوت ءُ سک وش بوت کہ من وھدے بے رحمیں  راہ ءِ سر ءَ روان وتی دل ءَ اے پیم ءَ ھم وش کرت کناں !…

            ءُ پدا مسز ڈروس لینگ پکر جنان بوت

            ’مروچیگیں  روکپت چہ ایدگہ روکپتاں  گیشتر جلوہ ناک انت، چی ءَ کہ یورپ ءُ ایشیا ءِ درائیں  جنگانی پڑ ءَ جاپانی، طالوی ءُ جرمناں  شکست ءِ سر ءَ شکست بوان انت… ءُ نوں  اتحادی آنی کوشست ھمیش انت کہ ہر چنت کہ زوت بیت آ ہٹلر ءِ پئوجان شکست بدیاں  نہ کہ دنیا درا چہ جنگ ءِ آچ ءَ حاک ءُ پُھر بوان انت آسڑیا، پولینڈ ءُ فرانس درا جرمنانی زلمانی چیرا وتی سکرات ءَ انت۔ ہندوستان ءِ نیمگ ءَ جاپانی ارش کنان انت، بلے سنگارپور ءِ تہ ءَ مئے پئوج موجود انت، برما ءِ تہ ءَ ساڑیگ انت ءُ من ءَ یکین نہ یات کہ آیان کامیابی بیت…

            مئے آپی بیڑہ ءِ تہ ءَ لہتیں  دگہ آپی جہاز اھتگ اَنت، مئے بالی پئوج زورآور ءُ پر امیت انت ءُ مئے زمینی پئوج کہ نوں  سربوتگ وت ءَ را بیس ءِ تہ ءَ جاہ دئیان انت۔

            بلے جرنیل گیشتر احتیاط کنگ حکم دیگ ءَ انت، کہ نوں  جارج، ارونگ ءَ کوسٹوفر ءَ ایدگہ درا شپ ءَ روچ وتی جنگی لیوس ءِ تہ ءَ انت ءُ وتی دپترانی تہ ءَ مزن مزنیں  نکشہانی دیم ءَ  نشتگ منصوبہ بندی کنان انت۔

            من دوشی جرنیل صاحب ءَ گْوشت کہ من ءَ ھم کارے بداں  تانکہ من ھم یک کارے بکناں ، بلے آ من ءَ دروت دیان گْوشت کہ جانی! تو چے کار کن ئے؟ تئی جاہ ءَ من کار کناں ، گڑا تو پرچیاانکس پہ کار ءَ تلوسگی ئے، آ من ءَ گْوشت کہ من کتاب بواناں  ءُ وتی جمڑی ءِ روکپت ءِ بارو ءَ کتاب ءَ پیلو بکناں  کہ منی کار ھمیش انت کہ اچ ایشی گیشتر کار چے بوت کنت کہ تو جمڑی ءِ بارو ءَ کتابے نوشتہ کنگ ءَ ئے؟ کہ باندا مہلوک اے کتاب ءَ وانیت تو یات کنت کہ جمڑی چونیں  ھندے بوتگ…

            ءُ زی من گوں  کارپورل کرسٹینا ءَ بیس ءِ کتاب جاہ ءِ تہ ءَ شت کہ ایشی تہ ءَ مارک ٹوئن، ءُ میل ویل ءَ بگر تاں  کاونٹ لیوٹالسٹائی ءَ درائیں  کتاب ایر انت… بلے من ءَ گیشتر اے رند ءِ تاریخ دوست انت ءُ ذی من ءَ ہنری پوٹنگر ءِ کتاب ءَ ونت، من ءَ سک دوست بوت کہ ھمے کتاب ءِ دمگی ءِ نیمگ ءَ سونمیانی ءِ تیاب ءَ ہنری پوٹنگر ءُ آئی سنگت کرسٹی جال کپت اِتاں ۔ اے زمان 1811؁ ئیگ انت کہ رند ءَ آ لسبیلہ، قلات، نوشکے ءُ اوگانستان شتگ ات، کرسٹینا ایران درشتگ ات ءُ پوٹنگر اوگانستان…بچار مئے مردم چہ تاریخ ءِ بندات ءَ تاریخ جوڑ کنان بوتگ، بلے انگت ءَ مارا اد ءَ پرنگی ءَ کارپر گْوشگ بیت…

جرنیل صاحب من ءَ بولان ءِ بارو ءَ گْوشتگ کہ اود ءَ کوھان کڑک کنئگ بوتگ کہ ادا ریلوائی لین تنے وھدی است… منی دل لوٹ اِیت کہ من شال کوٹ ءَ برواں  بلے من ءَ ھنچش توراِیت چو کہ جیونی (جمڑی) ءِ روکپت من ءَ وتی نیمگ ءَ بہ چِکّ اِیت ءُ دگہ جاھے ءَ پہ رَوگ ءَ میل اِیت!…

            ءُ من زاناں  کہ جمڑی ءِ روکپت ءِ تہ ءَ چنکس اثر ھست چو مقناطیس ءَ من ایشرا اشت نہ کناں …

            زی کرسمس ءِ روچ ات، بلے ادا یک گرم ءُ صافن روچے ات ءُ من ءَ لندن ءِ کرسمس ءِ یات اھت۔ برپ ءِ تہ ءَ اسپیتیں  کرسمس، زہگانی وشی، کرسمس ءِ دْرچک، دْرچک ءِ تہ ءَ پہ زہگان سوگات ءُ ٹیکی…

            بلے ادا آفیسر ز میس ءِ تہ ءَ یک مزنیں  دعوتے بوت، شمپئین ءِ جو تچان بوتاں ، بال روم ءِ تہ ءَ ڈانس بوت، مسز لوسی وتی گس ءِ دیم ءَ  کرسمس ءِ دْرچک ءَ روژنا کرتگ ات، ھنچش مارگریٹا ءِ دپتر ءُ گس ءِ دیم ءَ کرسمس ءِ دْرچک روژنا ات ءُ ایدگہ کارپورل، بلکنا کرسٹینا، بیس ءِ نیام ءَ یک مزنیں  کرسمس ءِ دْرچکے روژنا کرتگ ات کہ چہ دور ءَ درا ات۔

            آنکہ شپ ءَ بلیک آئوٹ انت، ماں  جنگی مال ءِ تہ ءَ اوں ، بلے کرسمس ءِ دْرچک روژنا اتاں  کہ جنرل صاحب ایوک ءَ موم بتیانی اجازہ داتگ ات کہ بجلی ءِ تہ ءَ ڈن ءَ روژنائی کنگ نہ بوتگ اَت ءُ کرسمس ءِ دْرچکانی تہ ءَ کسانیں  مرچی ئیں  بلب روژنا اتاں … خیر مذہبی روایتاں  دارگ مئے دود ءُ ربیدہ گانی بہرے… بلے راست جست کنے من ءَ حدائی سر ءَ یکین است ءُ من مذہب ءِ ایدگہ چیزان نہ منّاں … من ءَ دود ءُ رسم کہ زند ءَ دیم ءَ ببراں  دوست انت۔ من دگہ ھچ نہ زاناں  کہ اے درائیں  چیز چے آں  ءُ چون انت؟

            من دوشی گوں  یک ورنائیں  پائلٹے ءَ ڈانس کرت ءُ جنرل ءَ منی ڈانس وش اھت کہ جنرل وت گوں  یک دگہ جنرلے ءِ جنین ءَ ڈانس کنان بوت ءُ پد اجنرل اے جنین آدم ءَ اشت ءُ مس مارگریٹا سرجن جرنیل ءِ دست ءَ گپت ءُ پدا ھر کس دست جنان ءَ ترّیناں  بوت کہ مسز مارگریٹا، سرجن جرنیل گوں  جرنیل ڈانس کنگ ءَ انت۔ چی ءَ کہ کسے را باور نہ یات کہ مسز مارگریٹا ڈانس کنت۔ کہ بیس ءِ تہ ءَ درائیں  مردم مس مارگریٹا ءَ یک ترند تب ءُ ھشکیں  زال کارے حیال کرتاں … بلے دوشی آ گوں  جرنیل ءَ ڈانس کنان ات کہ جرنیل ءِ سم چوٹ ات ءُ آ برل کریم جتگ اَت، کہ آئی مود سک برئکش دئیان اتاں  ءُ ہر نیمگ ءَ پرفیومانی بو ات ءُ مئے بیس ءِ نامی ئیں  جرنلسٹ مسٹر لوئیس تصویرگران ات کہ ایش گارجین ءُ لندن ایکسرپیس ءِ تہ ءَ چاپ باں  ءُ دنیا گنداِیتءُ آ چنکس وش باں  کہ کہ مئے پئوج دنیا ءِ کجام کجام کنڈ ءَ نشتگ ات ءُ آپ رھانی سر ءَ ، گواتانی تہ ءَ ءُ ھشکیانی برزگ ءَ !

            منی واھگ ھمیش انت کہ من ءَ ءُ جنرل صاحب ءَ یک زہگے بوتین گڑا چنکس شر اَت، بلے جنرل صاحب ھم زہگ ءِ بارو ءَ گپ نہ جنت ءُ من ھم چپ اوں ۔ بلے راستیں  حبر ایش انت کہ منی واھگ ھمیش انت کہ من ءَ زہگے بوتین کہ من گیشتر وش بوتاں ۔

            ءُ من وتی ھمے یکیں  واھگ ءَ چہ جنرل صاحب ءَ چیر داتگ، آنکہ وھدے آ من ءَ جست کنت کہ من ءَ زہگ پکار انت تو من چپ کنیں ، چی ءَ کہ جنرل صاحب ءَ زہگ دوست نہ انت ءُ آ نہ لوٹ اِیت کہ مارا زہگ بہ بیت، بلے من آئی دل ءَ حراب نہ کناں  ءُ من ھم چپ باں  چوکہ من ءَ زہگ پکار مہ بیت!…

            بلے حقیقت ءَ من ءَ زہگ پکار انت۔ بلے چہ جنرل صاحب ءِ دل ءِ حیالداری ءَ من چپ اوں ، ءُ من ءَ وتی لاپ ءُ دل حورک لگاں … من ءَ سک وش کئیت کہ اگاں  منی لاپ ءَ جنرل صاحب ءِ تخم بہ بیت ءُ منی لاپ برز بہ بیت ءُ چہ منی جامگ ءَ برز دار بکنت۔ کہ ھر کس ءَ خبر بہ کپ اِیت کہ منی لاپ ءَ زہگے!… ءُ من کرار کرار پاداں  ڈگار ءَ ایر بکناں  کہ منی لاپ ءِ تہ ءَ زہگ ءَ نکسان مہ بیت… من بچکے نہ لوٹاں ، من یک بورمودیں  جنکے لوٹاں ، یک سبر ءُ شریں  بے بی یے، یک گوئنڈویے کہ من آئرا برز بکناں ، گوانز بدیاں ۔

            …پمیشا وھدے جنرل صاحب ساڑی نہ بیت تو من وتی لاپ ءَ وتی دستان گوں  مشان چو کہ منی لاپ ءِ تہ ءَ زہگے بہ بیت…! ءُ من ءَ ھنچش وش کئیت چو کہ اچ من زہگے پیدا بیت کہ من وتی صافین نپاد ءِ ساٹن ءُ سلک ءِ پوش ءَ پہ دستاں  گرین پرنچین ءُ انتھان ءَ وسپوک من افار جنیں  ءُ وتی لاپ ءَ انگر آنگر سرینین چو کہ منی زہگ ءِ درد ءِ تہ ءَ بیان ءُ ایش کہ منی درد باز جہلانک بباں … ءُ من وتی سرین ءَ برز کنین ءُ چہ درد ءَ چو بزاں  گریہین، افار جنین ءُ زور جنین چوکہ یک بور رنگیں  زہگے چہ منی لاپ ءَ ودی بیت کہ ودی بُوگ ءَ  انت۔ ءُ من وشبوداریں  تیل وتی دلدست ءَ مان کنیں  ءُ وتی لاپ ءَ مُشین تانکہ چہ منی لاپ ءَ بہ بی بی یے دربئیت … ءُ چہ درداں  من وتی لنٹان گٹ گیراں  ءُ وتی پلنگ ءِ پوش ءَ پرنچان ءَ پدا من یک مزنیں  ساہ ءُ آہ سڑدے کشان، وھدیکہ من سُد کنان تو من چپ کنیں  چو کہ زہگ منی بگل پلینگان ءُ چیگانٹ جنان بہ بیت ءُ تنے وتی منی ناپگ مہ کپیت کہ تنے وھدی زہگ کہ جنکے گوں  منی ناپگ ءَ بندوک بہ بیت کہ کسّ دائی یے بوتین گڑا شرتر بوت کہ منی ناپگ ءَ برّیتین ءُ من ءَ چہ وتی جنک ءَ جتا بکرتین!…

            بلے من وتی دائی وت آں ۔ کہ چہ وتی لاپ ءِ چرپ کنئگ ءَ پد منی زہگ پیدا بوت کہ نوں  من وتی ناپگ ءَ جتا کناں ، بُرّاں …

            من ءَ وتی ھمے حرکتانی سر ءَ کدی کدی کھندگ کئیت کہ یک روچی من وتی پُچان در کرتگ ات ءُ وت ءَ را مزنیں  آدینک ءِ دیم ءَ لوچ کرتگ ات ءُ وتی بدن ءَ چاران اتاں  کہ اناگت ءَ من زنڈک ءَ نشت ءُ افار جنان بوت اوں  تو ھما دمان جنرل صاحب اھت ءُ دروازگ ءَ جنان بوت ءُ وھدے آ تہ ءَ پترت تو من ءَ جست کرت:

            ’’ڈورس جانی تو افّار پرچے جنگ ءَ  ات ئے؟‘‘

            من چپ بوت ءُ بشکھندگ بوت۔

            ’’من تئی توار ءَ اشکت تو حیال کرت کہ حدا خیر کنت کہ مروچی منی جانی پرچے افّار جنان انت؟‘‘

            من چہ جنرل ءَ وتی اے ماس بوگ ءِ واھگ ءَ چیر داتگ چی ءَ کہ جنرل صاحب ءَ زہگ دوست نہ انت، بلے من ءَ ماس بُوگ دوست انت ءُ ایش منی المین واھگ انت کہ من ماسے بباں …

            نوں  من جمڑی ءِ روکپت ءَ چارگ ءَ اوں  تو من ءَ حیال آیگ ءَ  انت کہ اے زند وتی درائیں  آسودگی ءُ آسراتیاں  ابید چنکس ھشک ءُ ویران انت کہ کدی من ءَ حیال کئیت کہ من اے دنیا ءِ تہ ءَ سک یکتا ءُ ایوک اوں  کہ جنرل صاحب ءِ مہران ابید من یکتنا اوں !…

            پمیشا تو قوم، مردم ءُ قبیلہ ءُ اُلس جنگ کنان ءَ جنگ ءَ دوست داران چو کہ جنگ آھانی یکتنائی ءِ مارشتان دور بکنت ءُ آیان یک گیشتر محکمین دنیا ءِ سکھین بداں  کہ آدم ذات وتی سر زیانی ءِ شوھاز کنت تانکہ آ بہ مِر اِیت کہ نہ کہ آئرا یک دل جمیں  زند ءِ دارگ ءَ چہ کئے داشت کنت؟

            …بلے راستیں  گپ ایش انت کہ من وتی یکتنائی ءَ دور دارگ ءَ ،چہ جمڑی ءِ روکپت ءَ نزینک بُوگ لوٹاں ! چو کہ جمڑی ءِ روکپت منی یکتنائی ءِ درائیں  مارشتاں  زیان بکنت ءُ چو کہ من ماس بباں  ءُ جمڑی ءِ روکپت منی زہگ بہ بیت!

            تاں  دیر گوں  مسز ڈورس لینگ ءِ حیالان سر ءُ چیر بوان من ریسٹ ہائوس ءِ تہ ءَ اھت اوں  تو عابدہ ءِ کمرہ ءِ تہ ءَ پترت کہ آ میر مولاداد ءِ آروکیں  بجلی ءِ کسانیں  جنریٹر ءِ سر ءَ وتی لیپ ٹاپ ءِ سر ءَ کار کنگ ءَ ات کہ من آئرا ڈسٹرب کنگ نہ لوٹ اِت وتی کمرہ ءِ تہ ءَ شت۔

            ھما شپ دیر ءَ ، چہ نان ءَ ساری شاکر چہ کراچی ءَ اھت کہ مروچی شام ءِ فلائٹ ءِ تہ ءَ گوادر سر بوتگ اَت ءُ پدا پک اپ ءِ ٹیکسی کرتگ ات ءُ وت ءَ را جمڑی رسینتگ ات۔

            وھدے من ءَ خبر کپت کہ شاکر اھتگ تو من گیشتر مونجا ءُ ملور بوتاں !

٭٭٭