دریگتیں من واب بوتیں اتوں

مرچی سباہ ءَ چہ وھد ءَ پیسر منی چُکّ پہ اشکول ءِ روگ ءَ ساڑی ات انت پہ من اے ھیرانی گپّے ات ءُ وش ھم- ھیر! من چاھے وارت ءُ دیم پہ وتی دکّان ءَ رھادگ بوتاں-من چہ دور ءَ دیست منی دکان ءِ دیم ءَ چیزے مردم اوشتاتگ انت من وتی دل ءَ گْوشت یاھُدا ھیر بہ کن- مرچاں دُزّی سک باز بیگ ءَ انت باریں منی دکان دوشی دُزّاں جتگ یا باریں دگہ زوالے من سر ءَ کپتگ-من وتی گام دراج کشّاں کت انت داں آتک دکان ءَ سر بوتاں- گنداں کہ منی میتگ ءُ کش گور ءِ سرجمیں ریجکی ( ریٹیل)  ءِ بلوچ دکاندار منی دکان ءِ دیم ءَ مُچّ اَنت-من سلام دات ءُ دکان پچ کت منی ایمان سلامت بوت پرچی ءَ کہ دکان ءَ ھچ نہ بوتگ ات-بلے اے پرچی ءَ اد ءَ مچّ انت پہ وتی ایمنی ءِ ھاتر ءَ من چہ اے واجھاں جست کت-ھاں براتاں! شمارا ھیر اِنت؟ چہ ھمے دکانداراں یکے ءَ گْوشت ھو! واجہ ھیر انت ما دوشی سرجمیں بلوچ دکاندارں مُچّی یے کتگ اے مچّی ءِ تہ ءَ چہ دگہ بازیں ھبراں ابید اے ھبر ھم منّگ بوتگ کہ مئے میتگ ءِ سرجمیں بلوچ دکاندارں ھر چیزے کہ پکار بیت آ پیسر ءَ چہ بلوچ سربست (ھول سیل) دکاندارں جست ءَ ئےِ کن انت اگاں اد ءَ نہ بیت گڑا چہ دگہ جاھاں گر اَنت ئےِ-من وتی دل ءَ گْوشت اگاں مارا پیسر ءَ انچو زانگ بوتیں ما چو وار ءُ بزّگ نہ بوتیں- ھیر ,, دیر آید درست آید-،، اے واجھاں چیز زُرت شُت انت-من چہ کش ءِ دکان ءَ چو مدام ءَ روتاک پچ گپت چارگ ءَ ئےِ لگّ اتوں چارگ چارگ ءَ منی چمّ یک نبشتانکے ءِ سر ءَ سکّ بوت انت-نبشتانک

اے وڑ ءَ اَت- بی ایس او ءِ دوئیں بھر یک بوتگ اَنت-

مرچی سباہ ءَ چہ ھر نیمگ ءَ وشّیں ھال ات انت-انگت من گوں روتاک ءَ سر چیر اتوں کہ یار محمد گوں وتی ھرجین ءَ آتک چہ سلام ءَ پیسر گوں من ءَ گْوشت ئےِ طاھر! ترا مبارک بات کہ امارات ءَ چہ سید لبزانکی مجلس ءِ نیمگ ءَ منی کتاب ,, بندیگ " پہ بھا ءَ شنگ کتگ من ھم یار ءَ مبارک بات گْوشت-من ءُ یار محمد گپّ ءَ اتیں کہ واجہ غنی نقش آتک ءَ آیگ ءَ گوں کتابے منی دیم ءَ ایر کت- من کتاب چست کت چار اِت من ءَ پہ وتی چماّں باور نہ بوت پرچی ءَ کہ منی دست ءَ اے وھدی غنی نقش ءِ کتاب 

,,تنگویں دستونک " ات من وتی دل ءَ گْوشت یاھُدا چے کسّہے مرچی نہ بیوکیں کار بیگ ءَ انت-من ھمے چُرتان اتوں یک زنڈین ءُ گرانیں توارے ءَ منی دلگوش گوں وت ءَ کت من سر چست کت چار ات منی دیم ءَ لعل بخش رند ءُ عابد آسکانی اوشتاتگ ات انت دست ماں دست ات انت-بچکندگ ءَ ات انت من پہ ھیرانی گْوشت مرچی چے گپّے,, سید رھبند " ءُ "رومن سیاھگ,, ءِ منوگر دست ماں دست انت؟ لالہ رند ءَ پسّو دات مئے وَ جندی (ذاتی) جنگ ءُ باوَستے نہ بوتگ ءُ نے بیت رھبند ءِ کمے ناتپاکی بوتگ انت آ ھم من ھلاس کتگاں نوں من ارادہ کتگ کہ گوں سید اکیڈمی ءَ ھور بان ءُ "سید رھبند،، ءِ سر ءَ کار کناں-،، گوں اے گپّ ءِ اِشکنگ ءَ منی دل ءِ درھکگ انچو تیز بوت کہ من ءَ گُمان بیگ ءَ لگّ ات کہ منی دل انّی ڈنّ ءَ در کیت ءُ چہ گل ءَ من دل ترک بان مِراں-

کتاب ءَ دل ءِ سر ءَ داشتگ ات ءُ مُلّا ءَ یک لفافے دست ءَ ات-من چہ منصور ءَ جست کت واجہ! اے چونیں کتابے کہ تو چو چو دل ءِ سر ءَ داشتگ؟ منصور ءَ من ءَ پسّو دات اے سید ھاشمی ءِ بیست پنچ سال ءِ جھدانی وشیں آسر بزاں

,, سید گنج،، انت کہ چاپ بوتگ- نوں من زانت کہ من چہ گَل ءَ مراں اگاں نہ مراں گڑا گنوک الّم ءَ باں پرچی ءَ کہ گیشیں وشّی ءُ شادمانی اول ءَ مردم ءَ کُش ایت اگاں نہ کشت ایت گڑا گنوک ئےِ الّم ءَ کنت بلے من سکیں سکّ سرے اتوں کہ انگت ءَ زندگ اتوں من ھمے وتی سک سری ءِ چرتان اتوں ءُ منی چمّ مُلّا ءِ دست ءِ لفافہ ءَ سک ات انت ءُ مُلا ءِ چم منی چماں سک ات انت مُلّا پھم ات کہ من چے جست کنگ ءِ واھگ دل ءَ داراں پمیشکا مُلّا ءَ چہ منی جست کنگ ءَ پیسر گْوشت اے نمدی یے کہ بشیر بیدار ءَ دیم داتگ ءُ واجہ ءَ نبشتگ کہ من ءُ غنی پرواز وشّان بوتگیں ءُ ما وتی ادبی کاروان ءِ راہ اڑ ساپ کتگ انت ءُ نی اے کاروان واجہ غنی پرواز ءِ سروکی ءَ منزل جنان بیت ءُ داں آپسرے ءَ سر بہ بیت ءُ من گوں پرواز ءَ اے کاروان ءِ ھزمت کارے ءِ رنگ ءَ ھمبراہ ءُ ھم گام بیاں، من وتی دل ءَ گْوشت دریگتیں مرچی سید ھاشمی زندگ بوتیں کہ مرچی "سید گنج،، ءِ چاپ بیگ ءَ ابید چونیں چونیں ادبی اڑ گیشگ ءَ انت کہ ھُدامرزی ءِ اے مزنیں واھگ بوتگ انت من چہ گل ءَ بال اتوں من چہ اے جاورانی وشی ءَ وتی چم چپت کت انت- ءُ تپاکی ءِ دْرچک ءِ وشیں ثمرانی تام ءَ گرگ اتوں انگت چہ اے وشیں ثمراں- 

نا تپاکی ءِ تھلیانی تام ھم چہ زبان ءَ کم نہ بوتگ کہ کسے ءَ منی دست گپت من ءَ ژانمبیلنگ ءَ لگّ اِت من جھسر اتوں منی چمّ پچ بوت اَنت داں گنداں منی لوگ بانک من ءَ چہ واب ءَ پاد کنگ ءَ انت-