بُت

 آ وتی شہرءَ ایوک اَت،تیوگیں شہرءَ دگہ کسے اوں نیست اَت۔آئی ءَ ایوکی وش بوتگ اَت ہمے واستا اے شہرءَ دگہ کسّے آباد نہ اَت بئیدءِ آئی ءَ۔۔۔شہرءِ جلوہء ُ ندارگ انچو دلکش اَت کہ مُرتگیں دل بود کنت۔۔ہر نیمگ ءَ شیر کنیں آپ ءِ کؤرء ُ جو تچگا انت،باگء ُ باگیچہ سبزء ُ آبِدان اِت اَنت۔ہر تہرءِ مُرگ،دَلوتء ُ جناور اے شہرءَ اَست اَت۔۔ہر روچ شہرءِ یک ناں یک کُنڈےءَ جمبر ساہیل اِتاںء ُ ہؤر گْوارگ ءَ اَت۔۔ابرم ءِ دلکشیں ندارگ ءِ ہمراہی ءَ موسم ءِ ھساب ءَ اے شہر ءِ بدل نیست اَت۔ہر کجام شَرّیء ُ زیبائی کہ یک شہرےءِ واستا الّمی اِنت،آ چیز اے شہرءَ اَست اَت۔آ اے شہرءِ یکیں واہُند اَت۔۔۔آرا ایوکی ءَ ہچبر بے تاہیر نہ کُتگ اَتء ُ آ وتی ایوکی ءَ سک شاتء ُ گَل اَت۔

 یک روچے آئی ھیال کُت کہ ہُشکیں نِندگ ءَ ناہ ءِ گَڈّگ کنگ گہتر اِنت۔چیزے ناں چیزے کنگی اِنت۔۔گڑا چے کنگی اِنت۔۔؟ آئی چُرت جت کہ انچیں کارے کنگی اِنت ء ُ ہنچیں چیزے من ءَ سازگی اِنت کہ منی شہرءَ انگت نیست اِنت۔۔۔بلئے منی شہرءَ وَ ہر چیز است۔۔کجام چیز اِنت کہ پشکپتگ۔۔؟ یکبرے پدا ہمے سوڑگا بوت۔۔بازیں فکرء ُ جیڑگاںء ُ شہرءِ گَردء ُ سئیل ءَ پد آئی مار اِت کہ منی شہرءَ وا ہر چیز است اِنت بلئے اگاں یک چیزےءِ کمّی اِنت آ"بُت،، اِنت۔۔بزاں آئی شہرءَ بُت نیست اَتء ُ دگہ ہرچی است اَت۔۔آئی ءَ فیصلہ کُت کہ من جوانیں بُرزء ُ بلند،مزن شانیں بُت یے ٹہیناں ۔آئی شہرءِ زیبا ترینء ُ سبزہ زاریں ء ُ بُرزتریں ٹُلّ یےءَ مزنیں درچکےءِ کش ءَ کہ دگہ ہچ نیست اَت ،شُتء ُ مزنیں سنگے ایر کُتء ُ بُت ءِ ترْاشگ بنا کُت۔۔۔ماہء ُ سال گْوست اَنتء ُ آ گوں ہمے سنگ ءِ بُت ءِ اڑ کنگ ءَ مُشکوُل اَت۔۔داں یک روچے آئی مار اِت کہ اے بُت تیار اِنت۔۔اے بُرزء ُ بلندیں بارہ بندیںء ُ شیپگ پونزیں وش رنگء ُ ڈولداریں جنکی بُت یے اَت کہ تیار اَت۔اے بُت ءَ را بنی آدمی انچیں رنگے جت یے کہ چو انسان ءَ بوتء ُ کسےءَ اوں پجّہ نیائورت کہ اے اصلی انسانے یا بُت یے۔اشی ءِ گْور چو پُل ءَ سرْپتگ اِتاںء ُ پادانی شم ءَ گُشئیگاں بینگ پَٹّگ ءَ اَت۔۔اشی ءِ لُنٹانی شم ءَ انچیں بچکندے سہرا بئیگا اَتء ُ کہ تیوگیں شہرءَ چہ زیبا تِر ۔۔۔آئی ءِ چمّانی تہا گُشئے اُمیت یےءِ دُگنیا ئے ءَ وتی باندات ءِ روژنائیں سفرے بندات کُتگ اَت۔۔۔آئی بُت چار اِت داں وت ھیرانء ُ ھبکّہ بوت کہ اے چی یے کہ من شرّ کُت۔۔۔آئی ءَ را بھیسہ نیست اَت کہ اے رنگ ءِ ڈولداریں چیزے جوڑ بیت۔۔۔آئی ءَ جیڑ اِت کہ اے ڈولداریں بُت کہ ادا ایوک بہ بیت جلوہ نہ دنت۔۔اشی ءِ کش ءَ دگہ یک بُت یے ٹہیناں کہ بِلّے دو بنت۔۔۔آئی ءَ دگہ ہمے کَدّءِ سنگے آئورتء ُ دگہ بُت یےءِ ترْاشگ بناکُت۔۔۔ماہء ُسال گْوست اَنتء ُ اے بُت اوں تیار بوت۔۔دوئیں بُت یکے دومی ءَ سک نزّیک اِتاں۔۔دومی بُت کہ تیار بوت تہ اے مردینی بُت یے اَت۔۔۔اے بُتانی جوڑ کنگ ءَ پد آ، سک گلء ُ وش بوت کہ نوں منی شہر ڈولدار تِر اِنت۔۔۔ہما چیزءِ کہ کمّی بوتگ نوں سرجم اِنت۔یکبرے پدا آ وتی شہرءِ سئیلء ُ ندارگ ءَ در اَتک۔۔۔شہر سک مزن اتء ُ دیر بوتگ اَت کہ آ گوں اے بتانی تراشگ ءَ دزگٹ بوتگ اَت۔۔آئی ءَ شہرءِ سرجمیں سئیل ءَ یک ہفتگے لگّ اِت۔۔ہفتگےءَ پد واتر ہما جاہ ءَ اتک کہ آئودا آئی بُت شر کُتگ اِتاں۔۔داں ھیرانء ُ ھبکّہ بیت۔۔۔سنگء ُ سیاہ بیت۔۔۔ دوئیں بُت ادا نہ اَنت۔۔۔!؟

 یکبرے پدا تیوگیں شہرے گول اِت داں اے بُتانی ہچ جاگہ سوج نیست اَت۔۔۔!  آ جیڑگ ءَ اَت کہ اے شہرءِ چاریں کُنڈ بند اَنت،شہرءَ ناں آئی ءِ حکم ءَ ابید کسے پُترت کنتء ُ ناں کہ کسے دراَتک کنت۔۔ہمے جیڑگء ُ وسوساں گوں آئی ءَ را مرچی اولی براں کوچنڈگ ءَ گِپتء ُ باگ ءِ سارتیں ساہگےءَ واب کپت۔۔! آئی نِزّءَ مزنیں ساہتے گْوستگ اَتء ُ چہ واب ءَ بُستے کُت۔۔چمّ یے پچ کُت اَنت داں سیاہء ُ تہاریں زندانےءَ بندیگ اِنت۔۔۔آ جیڑگ ءَ اَت کہ چی بووگا اِنت ۔۔۔؟منی ہستیء ُ دُنیا اے رنگ ءَ بدل بووان اِنت ۔۔اے چونیں اسرارےءَ من ءَ گپتگ۔دمانےءَ پد زندان ءِ یک دروازگےءِ پچ بووگ ءِ توار بوت۔۔زمزیلانی ژلیکّ ژلیکّ اَت۔۔کسانیں روژنائی یے ٹمبان اَت۔۔دو کَس آئی ءِ نیمگ ءَ پیداک اَت کہ چہ دُوراں آہانی دیم گِندگ نہ بوتاں۔۔نزیک ءَ کہ سر بوتاں داں تیوگیں زندان روژناہ بوت۔آئی اشان ءَ کہ دیست داں ھُشکء ُ ھیران بوت۔۔چیا کہ اے ہما ئی ءِ جوڑ کُتگیں دوئیں بُت اِت اَنت کہ آئی ءَ وتی دستاں گوں جوڑ کُتگ اِتاں۔۔نوں آئی ءَ را یات اَتک کہ من اے بُت ہما درچک ءِ کش ءَ جوڑ کُتگ اِتاں کہ اے درچک ءِ سارتیء ُ وشبوئی ہرچی ءَ بہ لگّیت آئی تہا زِند،یگلء ُ دانش ودی بیت۔بلئے نوں۔۔باز وہد گْوستگء ُ لیب چرائی دست ءَ شُتگ اَتء ُ اے شہرءِ واہُند ہمے بُت بوتگ اِتاں۔۔کہ وتی جوڑ کنوک ءِ نام ءَ ھاکمی کنگ ءَ اِتاں،ہر چرندء ُ پرند،ساہ دار اِش وتی طابع جوڑ کُتگ اَتء ُ اصلیں واہُند یک تہاریں زندانےءَ انگت بند اَتء ُ چہ پشومانی ءَ بش بش ورگا اَت۔

 ٭٭٭

دلگوش : اے آزمانکءَ من تاکبند اِستیںءِ منّتءَ شِنگ کنگءَ اُں کہ اے آزمانکءَ اِستینءِ تاکےءَ ایوارڈ گِپتگ۔ منت وار