خیرو حماّل

خیروحماّل ءَسُھب ءَ مھلا میتگءِ ہوٹلےءَ ڈبل روٹی یے گوں چایے ءَ وارت ءُ کار ءُ روزگارءَ بسءَ نشتءُدیم پہ وتی کارجاہءَ  رھادگ بوت-ماں جونامارکیٹ ءَ ھر وڑیں پُرّیں گونیانی بڈّءَ کنگ ءُ اے دیم ءُ آ دیم تچک آئیءِزندءِبھرےجوڑ بیتگ اَت-سُھب  ءَبگرتاں بیگاہءِسئےءُچارءَ لوگءَواتربیتگ اَت-آئیءَ سُبارگ ھم ھمودءَ وتی کارءِسرا کتگ اَت-بسّ شام ئےِلوگءَ کتگ اَت-خیرو یک مزّورےاَتءُ میتگءَیک کسانیں لوگےءَ گوں وتی لوگبانک شدریءُ دوزھگاں زندءَ پہ جزایے تیلانک دیگ ءَ ات-آئی ءَ مرے حماّلیءَ روچے سدءُ سوا سدءَگیش کلدار دست نہ کپتگ اَت،بلے ھمے زَرّئےِ تچکی ءَ آؤرتگءُلوگءَوتی زالءِدستءَ داتگ اتنت،  بسّ آئیءَسُبارگ،سھبءِ اَرزبندءُبسءِرؤآءِ کِرےءِ زرّچہ ھمےزرّاں ھرچءُدرچ کتگ ات انت-دگہ پانءُ سگریٹءِ ھیلءُعادت آئیءَ گون نہ اَت ءُ آئی ءِ لوگبانک شدری ءَ ھم خیرو ءِ سرا اوست ات ءُ اے دوئینانی نیام ءَ ھرچ ءُ درچ ءِ بارو ءَ کدی ھم دپ جنگے نہ بوتگ اَت-

مروچی وھدےآچہ وتی کارءَ دیم پہ لوگ ءَ بوت گڑا ایندگہ ھمراہ ئےِ یل دات اَنتءُ سکّ گُشاددیم ئےِپہ بسءِجلجاہءَکتگ اَت ءُھمودءَکارسراچہ وتی جمعدارءَ سوا سد کلدار ئےِ پچ گپتگ اَت ءُ کارے ءِ نیمّون ءَ رھادگ بوتگ اَت-کُجا رھادگ بوتگ اَت، کسّءَ اے بابتءَ ھچّ نزانتگ اَت،بلے اگاں آ لوگ ءِ نیمگ بیاتکیں گڑا وتی ھمراھانی ھمراھی ءَ لوگ ءَ اتکگ اَت-جمعدار ءَ ھم زیاتیں جُستءُپُرسےنہ کت-جمعدارءَانگت چہ وتی سیٹھءَ ھساب کتابے ھم نہ کتگ اَتءُکارءِزرّ پچ نہ گپتگ اَت اَنت-آئیءَ چہ وتی گْورءَزرّ خیرو ءَدات پرچاکہ حماّلانی مزّوریءِ زرّ جمعدارءَمُدام میتگءَ آؤرتگءُ داتگ اتنت، بلے مروچی خیرو ءَ باریں پہ چےکارےءَ زرّ پچ گپتگ اتنت-بلے وھدے آ بیگاہءَ ساھت ششءَ لوگ ءَ اتک گڑا آئیءِ لوگبانک شدری ھیران اَت، پرچا کہ مروچی دہ سالءَرند چہ کارءَآیگءِوھدءَآ چوش ساپءُ سلّااَت-آئیءَریش ساتگ ات انت،موداں گوں سر رند ءَ گیوّارے کشّتگ اَت،دیمءَ کریمےمُشتگ اَت کہ جڑکّگءَاَت- اَتک لوگ ءَتھتءِ سرا انچش نِشتگ گُشئے میتگءِ معتبر اِنتءُجنینءَراھُکمےدات کہ کمّیں چایےجوڑکن-آئیءِزال ھیران اَت کہ مرچیءَ ساری ھروھدےکہ آچہ وتی کارءَ واتربیتگ اَت گڑا چوش لیگارءَ اَت-مودئےِ شنگءُشانگ اتنت-ریشّاں تج کتگ اَت-سر ءِمُود ءُ ریشّاناں اسپیتی پدّر بیتگ اتنت- آیگءظشرتءَحماّمءَشُتگ اَت،کارءِچلّاناں دُور کنگ ءَ جان ئےِ ششتگ اَت، گُدئےِ بدل کتگ اَت-وتاراساپ ساپےکتگ اَتءُڈنّءَ در اتکگ اَتءُچہ جمعدارءَ زرّئےِ گپتگ اتنتءُ پدالوگءَاتکگ اَت ءُ تچکیءَ ھمے مزّوریءِ سد سوا سدیں کلدارئےِ لوگیءِ دستءَ ئے داتگ اتنت-بلے مروچی آ چوش واجہانی وڑءَھُکم دیگءَاَت-مروچی زالءِدستءَ زرّ ھم دیگءَ نہ اَت-مزنیں ھیرانی ایش اِنت کہ سُھبءَ چاءِ دو کوپ ءِ وروک،مروچی بیگاہءَھم چایےلوٹگءَانت کہ سھبءَ ابید آئی ءَ ھچبر پدا چاءنہ وارتگ اَت-دگہ یک پرکے اے ھم است کہ آ مدام چہ چارءَ پد لوگءَنیتکگ بلکنہ چارآئیءِگُڈّی وھدبیتگ اَت-بلے مروچی دہ سال ءَ رند آ دو کلاک گیش کار ءَ مھتل بیتگ اَت-

آ کار ءَ مھتل نہ بیتگ اَت، پرچا کہ کار ءِ ایندگہ ھمراہ کہ چراھاں دو سئے حماّل ھمےخیروءِلوگءِکِرّءُگْوراں جاہمنند اتنت، ساریءَوتی وتی لوگاں اتکگ اَتنت-شدری ءَ چہ ھمےحماّلاں یکّےدادمحمداَت کہ آئی ءِلوگءِ دیمئےلوگءَ نِشتگ اَت جست کتگ اَت کہ خیروکُج اِنت کہ انگت لوگءَ سرنہ بوتگ،گڑاھمے دادمحمدءَ پسّوداتگ اَت کہ نزاناں آ چہ ما کلاکے ساری دراتکگ-گڑا شدری لوگءَواتربیتگ اَتءُفکرءُبےتاھیری ءِ پہناتاں ایر کپتگ اَت-بلےانّوں کہ خیرو! لوگءَ اتکگ اَتءُوڑوڑیں ءُ ھیران کنوکیں سُرپُرےکنگءَاَت گڑا شدری ءِ دل دارگ نہ بوت-جُست ئےِ کت,,مرد! ترا ھیر اِنت کہ مروچی اے وھداں تو چا ءِ ورگ ءَ لانک بستگ؟،،مرد ءَ پسّہ دات کہ,,زاناں چا ءِ ورگ گناہ اِنت؟،، زالءَدرّائینت,, چاءِورگ گناہ نہ اِنت، بلےتئی ھیلءُعادت چوش نہ بوتگ ءُ دگہ یک جُستےکہ مروچی تو ڈنّءَ پرچاجان شُشتگءُدوکلاکءَدیرپرچالوگءَ اتکگ ئے؟ مرد ءَ پدا پسّو دات,,جنین! تو دلتپرکہ مبُو، اگاں مروچی من چہ وتی ھیلءُعادتءَکمّیں یگّور بوتگوں ترا نُکسے وانہ بوتگ-،،زال ءَ درّائینت,, اِنّاں! منءَ نُکسےنہ بوتگ،بلے داں تئی آیگ ءَ من وتی بالاد ءِ تھا ءُ توکاں سدبر مُرتگوں ءُ زندگ بوتگوں توچےزانئےودارچیءَگُشنت-،،ھمے گپّاں رندآئیءَشُت ماں چُلّ ءَ پہ وتی لوگ واجہءَ چایے جوڑ کت ءُ آؤرت وتی مرد ءَ دات،بلے آئیءِ نُرنڈگ بند نہ بوتگ اتنت کہ چاءِ آرگ ءُ دیگ ءَرندھم آوسوسءُبےسرءُ پاداں ھیالاں سر ءُ چیر اَت کہ الّمءَ ھبرے است کہ مروچی ھرچ گپّےءِپسّوءَآ چوش بےتُرسءُبےکماریءَدیگءَاَت-آمروچی وتی شدری ءَ ھم ھچ مان نیارگ ءَ اَت-خیرو ءَ چاء وارت ءُ پدا چہ لوگ ءَ دراتک- شدری سکّ تکاسر اَت کہ نزاناں خیرو ءَ مروچی چی انت؟

خیرو ءِ چہ لوگ ءَ درآیگ ءِ پانزدہ بیست مِلٹءَرندجنینےلوگءَ پُترِت ءُ گوں خیروءِ جنین شدری ءَ تُرند ترند ءَ گپّ ءَ لگّت کہ

,,کُجیں تئی مرد، آئیءِھیالءَمن آئیءِلوگ ءَزاناں نزاناں-آئیءَبگُش من تئی نام ءَ ھم زاناں تئی نام خیرواِنت-بوگُش ئےِکہ ھمے تئی سنگت مُریدءَ کہ ترا منی لوگءَ آرتگ بُرو ھمائیءَ جست بکن کہ من وتی باروءَ آئیءَ را چےگُشتگ-ھمائیءَ منءَگشتگ کہ خیرو شرّیں مردمے منی حقّءَمنءَرادنت- بلےمن نزانت کہ خیروگوچلےبیت-مُریدہم شرّ شرّ زانت کہ منی حقّ ءَ کسّ جت نہ کنت-من پرائی چاء ءِ جوڑ کنگ ءَ چُلّ ءَ شُتوں آئیءَچمّءۃدوچمّ کت دوسدکلدارءِ جاگہءَ سدکلدار تھتءِ سرا ایر کُتنتءُچہ لوگءَ دراتک-خیرو ءَ گوں من شر نہ کت- وتی مرد ءَ سرپد بکن ءُ بوگُش ئےِ من چہ وتی رُزوائی ءَ سر گْوزاں، بلے ترا میتگ ءِ مھلوکءِدیمارُزواہ کناں-اگاں ترا زرّنیست اَت تو اوّل سرا بہ گُشتیں-سد کلدار دَؤر داتگ ءُ تتکگ ئے پرچا؟ زاناں من فقیرے آں-ساپ ساپ بگُش ئےِ، اگاں ناں سھب ءِ نُہہ ءَتومنی منتگیں سدیں کلدار منی لوگ ءَ سر نہ کُتنت، گڑا وتی ھال ءَ وت گندئے ھو! منی نام ھم تُریا اِنت-ھر کس زانت کہ منی ریٹ دوسد کلدار اِنت-،،