ہچ پش نہ کپت

شپ سکّ تہار ءُ لُنج اَت ہچی میم نہ بوُت ہر نیمگا ایّوکا چِرّتانی چرّ چرّ ءِ آواز اَت ءُ دومی نیمگا ڈنّ ءَ کچکانی چانگگ ءِ توار اَت۔۔۔

من سکّ بے واک وتی نپادانی سرا نشتگ ءُ جیڑگا اتاں وتی وس وسانی ابیتکیں دگنیا ءِ جُہلانکی ایر کپگ ءَ اتاں کہ انہگہ منی گْوشاں مزنیں چیانٹ ءُ کُوکار ءُ وا ءُ زارے توار بوت کہ من جہ سِہرت ءُ پاد اتک آں۔۔۔ 

مات ہم چہ وتی بانا چے در اَتک ءُ گشادی ءَ منی کِرا اَتک کہ ڈنّا در نیا ئے بچِک بوپس ترا کار نیست۔ من جست کت کہ زانا چے بوتگ ڈنّا؟ مات ءَ منا پہ تُرس ءُ لرزے جواب گردینت کہ دو پادیں لشکر ءَ زانا دور کرتگ۔۔۔ منی دل ءَ اَتک کہ در کایاں ڈنّ ءَ رواں چاراں بلے منا مات ءَ چو مُرگ ءِ وڑا ڈبا کت ءُ لوگ ءِ لیٹ یے بند کتاں ءُ در ءِ دپے ہم بنت کُت ءُ شُت۔۔۔ 

بلے اِے کوکار ءُ چیانٹانی توار کم نہ بوہگ ءَ اتاں منا وتی نِپادانی سرا کُنٹگ لگگ ءَ اَت کہ باریں کایا بَرگ ءَ اَنت۔۔۔ دُرستیں میتگ اِے شپ ءَ آگہ اَت بلے کسّ چہ وتی لوگ ءَ در نئیتک بلے گْوشاں ہمے توار کپگ ءَ اَت کہ ”کسّ مئے نیمگا نئیت اُففف منّ گار بوت آں پہ من ہچی پش نکپت۔۔“ منی جان ءِ پُٹ پاد اَتکاں سکّ بیم آیگ ءَ اَت منا بلے اُوپار نہ شُت شپ 2 بجا اَت گڑا من چہ وتی بانا در اَتک آں کہ منی دست یکے ءَ گِپت ءُ داشت۔۔۔

ابّا بلّ رواں چاراں ماتی ماہاتون سکّ باز زار جنَگ ءَ اِنت۔ پِت ءَ منا گُْشت کہ مرو ترا ہم ہُون واریں رستر وَرنت گوں تئی مات بزّگیں۔۔۔

بلے من آ ساعت ءَ ہمے جیڈگ ءَ اتاں کہ باریں آ چون اَنت۔۔ ہمے ساعت اَت کہ لوگ ءِ مزنین دَرا سک ترندی ءَ جنَگا اَت گڑا من گشادی ءَ پچ کُت کہ پیرل مئے ہمساہگ باز اِیسک ءُ ہمپان اَت۔۔۔

من ءُ منی مات ءَ پَجیگہ جُست کت کہ چی بوتگ؟

پیرل ءَ گُْشت گزین دو پادیں رَستراں بُرت ءُ آئی لوگ گوں چُک ءُ چوریگاں مان داشتگ۔۔۔!!

ماتی ماہاتون ءِ زار ءُ چیانٹاں چہ ابئید ہچ پش نکپت۔۔۔

من ہمودا ہُشک ءُ سِنگ بوُت آں کہ سنگتے منی گار کُت من ہچ نہ کت نّوں اے میتگ زوت ویران ءُ کچکانی واب جاہ بیت گزین ءَ چہ پد ہچ پش نہ کپیت اِدِا۔۔۔